Noc Świętojańska

Noc Świętojańska w Mikorzynie to uroczystość, która wpisuje się już w tradycję naszej wsi i szkoły. W tym roku, podobnie jak w poprzednim, nad stawami odbyła się inscenizacja, przygotowana przez grupę teatralną pod kierunkiem Lidii Kubot i Justyny Geide. Przypomniała ona współczesnym, że magiczny obrzęd, który wywodził się z czasów pogańskich, to nie tylko puszczanie wianków na wodzie. 

Według starych wierzeń, noc Kupały była czasem niebezpiecznym. W tym czasie złe siły starały się zdobyć władzę i przestraszyć ludzi. Stąd nad stawami pojawiły się nietoperze, czarny kot oraz czarownice, diabły i strzygi, które wymachiwały miotłami, maczugą, widłami, uderzały w bęben.

Niezwykłym tłem dla tej inscenizacji były ogniska, które rozpalono w pobliżu stawów. Ogień miał również moc symboliczną i magiczną. Wierzono, że odpędza on od ludzi i ich domostw złe moce. W tym magicznym oczyszczeniu palono zioła i miotły, które kojarzyły się z czarownicami, dlatego wokół ognia zgromadziły się panny, które rzucały w płomienie bukiety z ruty, dziewanny, bylicy czy szałwii. W tym roku w płomieniach spłonęła również kukła czarownicy.

Noc Świętojańska to także święto wszystkich dziewcząt, tzw. wianki. Zwyczaj wicia wianków i puszczania ich do wody łączono z wróżbami o losie dziewczyny. Aby tradycji stało się zadość, dziewczęta zanosiły wianki nad wodę. Tam zapalano umieszczone w środku świeczki i puszczano wianki, które w mroku migotały wśród wodnej toni. Przygotowane przez naszą szkołę wianki rzucały do wody również panny, które przyglądały się widowisku. 

Lokalne święto zgromadziło wielu widzów, wśród których był burmistrz naszej gminy oraz mieszkańcy Mikorzyna i okolic. Nie zabrakło również osób, które patronowały tej uroczystości – pana sołtysa i pani kierownik Ośrodka Wypoczynkowego „Mikora”. Wszyscy miło spędzili czas, bo po widowisku była muzyka, kiełbaski i fajerwerki, które tej nocy symbolizowały zakwitający magiczny kwiat paproci. Może w przyszłym roku uda się nam go znaleźć? Zapraszamy do Mikorzyna!