Zwycięstwo 1920 roku
Po zakończeniu wielkiej wojny i odzyskaniu niepodległości w 1918 roku dopiero co odrodzona Ojczyzna musiała stawić czoła kolejnemu zagrożeniu ze wschodu. Warto przypomnieć, że dla Polski był to czas walki nie tylko z najazdem wojsk bolszewickich, ale także konflikty o Śląsk (powstania śląskie) oraz spór o Zaolzie, gdzie niczym nie sprowokowana armia Czechosłowacji postanowiła wykorzystać słabość państwa polskiego i zająć to terytorium. Gdy armia ze znakiem czerwonej gwiazdy zbliżała się do polskiej stolicy w Warszawie toczyło się normalne życie jej mieszkańców- nie dali się zastraszyć. Ludność ofiarowywała żołnierzom wszystko co mogło przydać się do obrony miasta, a na front polskich żołnierzy dowoziły nawet cywilne autobusy (choć nie było ich wtedy wiele). Dla Polski wojna z bolszewikami w 1920 roku była punktem decydującym o jej suwerenności. Polski aforysta, Aleksander Kumor, napisał kiedyś: „Dwóje z lekcji historii pisane są na skórze narodów”. Jakie wnioski można zatem zauważyć z tej lekcji? Polska jest dalej krajem położonym pomiędzy Niemcami i Rosją co można umiejętnie wykorzystać w polityce zagranicznej. Wolność odzyskana w 1918 roku podlega ciągłym sprawdzianom z ofiary krwi polskiego żołnierza. Odwagi i determinacji polskiego narodu nie zastąpią nawet najnowocześniejsze samoloty ani najlepsze czołgi.